راندمان جداسازی معیار مهمی برای سنجش توانایی سایکلون در حذف ذرات از جریان گاز است. این شاخص، درصد ذرات جمع‌آوری‌شده را نسبت به کل ذرات ورودی نشان می‌دهد. کیفیت طراحی مستقیماً بر مقدار این راندمان اثر می‌گذارد. بی‌توجهی به محاسبه دقیق آن می‌تواند عملکرد صنعتی را به شدت کاهش دهد.

اندازه ذرات ورودی نقش اصلی را در راندمان دارد. ذرات درشت‌تر به دلیل نیروی گریز از مرکز قوی‌تر، سریع‌تر جدا می‌شوند. برای ذرات ریزتر، ماندگاری در جریان بیشتر بوده و جدا‌سازی سخت‌تر انجام می‌گیرد. این موضوع باعث نیاز به اصلاح طراحی یا استفاده از تجهیزات ترکیبی می‌شود.

مدل‌های محاسباتی مانند Barth یا Muschelknautz ابزار شناخته‌شده‌ای برای پیش‌بینی راندمان هستند. این مدل‌ها عوامل مهمی چون قطر برش، چگالی ذرات و سرعت جریان را در نظر می‌گیرند. نتیجه این مدل‌سازی‌ها معمولاً به صورت منحنی راندمان بر اساس اندازه ذره نمایش داده می‌شود. ترسیم این منحنی‌ها برای انتخاب بهینه طراحی بسیار سودمند است.

در محیط‌های صنعتی، شرایط واقعی ممکن است با محاسبات تئوری تفاوت داشته باشد. تغییر دبی گاز، میزان رطوبت و خاصیت سایندگی ذرات، همه می‌توانند بر راندمان تأثیر بگذارند. طراح باید این متغیرها را در محاسبات لحاظ کند تا خطای عملکردی به حداقل برسد. این رویکرد باعث افزایش اطمینان از نتایج در شرایط عملیاتی متغیر خواهد شد.