در سیستم‌های داکتینگ اتاق تمیز، اغلب تمرکز اصلی بر روی طراحی مسیر و آب‌بندی کامل کانال‌هاست، اما یک موضوع مهم که گاهی نادیده گرفته می‌شود، قابلیت نگهداری و بازرسی داخلی کانال‌ها است. با گذر زمان و به‌خصوص در سیستم‌های با جریان هوای مداوم، ممکن است به دلایل مختلف مانند نشست ذرات، رشد میکروارگانیسم‌ها یا استهلاک عایق‌بندی، کیفیت جریان هوا کاهش پیدا کند. اگر کانال‌ها فاقد نقاط دسترسی مناسب باشند، رفع این مشکلات بسیار پرهزینه و زمان‌بر خواهد شد.
راهکار اصولی این است که دریچه‌ها و درب‌های بازرسی در نقاط کلیدی مسیر کانال‌کشی، به‌ویژه در محل‌های تغییر جهت، نقاط تجمع ذرات، و بعد از تجهیزات فیلتراسیون یا سیکلون‌ها، تعبیه شود. این دریچه‌ها باید دارای قاب و واشر آب‌بندی با کیفیت باشند تا در حالت بسته، هیچ نشتی هوا یا آلودگی ایجاد نکنند. علاوه بر این، ابعاد آن‌ها باید به‌اندازه‌ای باشد که امکان ورود ابزار نظافت یا دوربین بازرسی وجود داشته باشد.
داشتن این دسترسی‌ها مزایای متعددی دارد: امکان شستشو و گندزدایی دوره‌ای کانال‌ها بدون نیاز به باز کردن بخش‌های بزرگ سیستم، تشخیص سریع نقاط نشتی یا آسیب در عایق داخلی، و انجام بازرسی‌های پیشگیرانه که از ایجاد خرابی‌های پرهزینه جلوگیری می‌کند. این کار به حفظ فشار مثبت در اتاق تمیز، افزایش طول عمر فیلترها و ثبات کلاس تمیزی کمک شایانی می‌کند.
از دید مهندسی نگهداری (Maintenance Engineering)، طراحی نقاط دسترسی نه‌تنها کیفیت و کارایی سیستم HVAC اتاق تمیز را بهبود می‌بخشد، بلکه باعث کاهش زمان توقف (Downtime) و کاهش هزینه‌های عملیاتی می‌شود. این نکته، یک اصل کلیدی برای تمام پروژه‌های Cleanroom است که کیفیت محیط تولید، کاهش آلودگی، و سهولت سرویس‌دهی را به‌طور همزمان هدف قرار می‌دهند.
